Bij het openen van de Twitter-app verscheen een enthousiaste melding, dat het nu ook mogelijk is een NFT als profielfoto te gebruiken. Het plaatje wordt dan niet weergegeven in een cirkeltje, zoals we vertrouwd zijn op Twitter, maar in een speciale zeshoekige vorm, zodat iedereen kan zien dat ze met een NFT-eigenaar van doen hebben.
Ik voelde opeens een grote kloof ontstaan – of nou ja, die was er vast al, maar nu zag ik hem ook, en hij werd gauw wijder en dieper. Aan de ene kant zit ik, aan de andere kant mensen die wat moeten met hun poen en/ of de NFT-boot niet willen missen. Wat die boot nou precies is, blijft aan mijn zijde van de kloof nog wat vaag, maar aan de overkant heeft hij een duidelijke vorm aangenomen. Een luxejacht vol verveelde apen, zoiets, ik kan het vanuit mijn positie moeilijk ontwaren.
Ter opfrissing: een NFT is een digitaal artefact (een plaatje, filmpje, of tweet bijvoorbeeld) waar iemand de eigenaar van wordt dankzij een blockchain-koppeling – een soort digitale eigendomspapieren. De NFT kan doorgaans door iedereen gezien, gekopieerd en opgeslagen worden. De NFT betreft namelijk niet het artefact zelf, je moet het zien als de route naar waar het is opgeslagen. Maar wie hem koopt is dus wel eigenaar van het plaatje. Die kan ermee speculeren (er bestaat een goudkoortsige gekte rond NFT’s, gelijk aan die rond cryptomunten), en pronken met zijn visuele kapitaal. Waarmee hij natuurlijk vooral bedoelt te pronken met zijn financiële kapitaal.
Vanzelfsprekend bestaat er een hiërarchie: ergens bovenaan de ladder staan bijvoorbeeld de bezitters van de zogeheten Bored Apes, malle plaatjes van verveelde apen die voor tonnen worden doorverkocht. Eigenaars krijgen toegang tot de exclusieve Bored Ape Yacht Club, zowel online als bij levensechte bijeenkomsten. Deze maand werd ook de verkoop van een NFT-superjacht aangekondigd, met een geschatte waarde van 95 miljoen dollar. De koper krijgt ook een fysieke kopie.
Bezien vanaf mijn kant van de kloof heeft dat iets absurds. Het doet me denken aan de HBO-serie Succession, waarin een van de superrijke hoofdpersonages de penis van Napoleon in zijn bezit probeert te krijgen, puur om het hebben. Al is dat tenminste nog een fysiek object (in de scène beschreven als ‘iets dat eruit ziet als een stukje gedroogd rundvlees’), en lijkt de superrijke er enige gêne over te voelen.
Online niets van zulks, daar is het heel normaal om luidkeels te wijzen op je decadente en ongrijpbare aanschaf, liefst zo snel mogelijk. Meteen het plaatje tweeten, en zeggen wat het gekost heeft. Een smakeloos gebruik, dat heeft geleid tot zalig verzet: het kopiëren en terug tweeten van het plaatje. Dus iemand deelt een NFT en zegt: ‘Ik heb hier net 157.069 dollar voor betaald.’ Een paar minuten later reageert iemand met precies hetzelfde plaatje – ‘Cool, die van mij was gratis’ – en maakt er zijn profielfoto van. Tot grote frustratie van de opschepperige eigenaar, die krampachtig vraagt of de anderen wel even op kunnen houden met het stelen van andermans bezit. Wat ze feitelijk dus niet doen.
Met de nieuwe profielfoto-functie komt Twitter de NFT-bezitters hierin een beetje tegemoet. Ik voorzie een kleine cultuurstrijd: cirkeltjes versus zeshoekjes. Bring it on.
Swipen & klikken – Kelli van der Waals bespreekt opvallende trends en discussies in online media. Eerdere columns vind je hier.
Om u deze content te kunnen laten zien, hebben wij uw toestemming nodig om cookies te plaatsen. Open uw cookie-instellingen om te kiezen welke cookies u wilt accepteren. Voor een optimale gebruikservaring van onze site selecteert u “Accepteer alles”. U kunt ook alleen de sociale content aanzetten: vink hiervoor “Cookies accepteren van sociale media” aan.
U bent niet ingelogd
Tip hier onze journalisten
Op alle verhalen van Trouw rust uiteraard copyright.
Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright@trouw.nl.
© 2022 DPG Media B.V. – alle rechten voorbehouden